Aşırı Atrofik Çenelerin Yönetimi

İleri derecede atrofik alveolar kretlerde protetik rekonstrüksiyon problemini çözebilmek için farklı tedavi yaklaşımları bulunmaktadır. İleri cerrahi uygulamalarını takiben kemik içi implant yerleştirme protokolü daha travmatik bir yöntem olmakla birlikte alternatif bir tedavi şekli olarak rutin bir şekilde uygulanmaktadır. Diğer yöntemler ise son yıllarda yaygınlaşan kısa implantlar ve günümüzde kemik içi implantların gerisinde kalmış subperiostal implantlardır. İmplant üstü overdenture uygulamalar protezin retansiyonunu ve stabilizasyonunu düzelterek hasta konforunu arttırmaktadır. İmplant üstü overdenture protezlerde en çok kullanılan tutucu sistemleri bar, ball ve locator tutucu sistemleridir. Doğru tutucu tipinin seçimi, kemik ve diğer destek dokuların korunması, protez retansiyonunu arttırmak ve protezin uzun dönem başarısını sağlamak için önemlidir. Çalışmamızın amacı mandibular kretin aşırı derecede rezorpsiyona uğradığı durumlarda alternatif tedavi seçeneklerini (ogmentasyon prosedürleri, kısa implantlar ve subperiostal implantlar), farklı tasarıma sahip implantlar ile farklı tip tutucuların overdenture protez desteği olarak kullanıldığı durumlarda, kuvvet karşısında kemik ve implantlar üzerindeki stres etkilerini 3 boyutlu sonlu elemanlar analizi ile karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. Çalışmamızda ileri derecede atrofiye olmuş tam dişsiz alt çene kemiği ve atrofiye uğramış mandibulanın greft kemiği ile ogmentasyonunu temsil eden alt çene kemiği olarak 2 farklı kemik modellenmiştir. Bu modellere kanin ve birinci premolar bölgelerine olmak üzere farklı boyut ve tasarımlarda implantlar yerleştirilerek bar, ball ve locator tutuculu overdenture'lar hazırlanmıştır. Subperiostal implant ball tutuculu overdenture olarak düzenlenmiştir. Her modele 100 N vertikal ve 100 N açılı kuvvet uygulanmış, oluşan stresler Algor Fempro programı ile incelenmiştir. Çalışmamızın sonuçlarına göre, en yüksek stresler subperiostal implanttaki kortikal kemikte görülmüştür. Kısa implantlar, uzun implantlarla yaklaşık olarak benzer değerde stresler oluşturmuşlardır. Tasarım farklılığına bakıldığında belirgin bir fark olmamakla birlikte Bicon implant tasarımı daha olumlu sonuçlar vermiştir. Subperiostal implantın kortikal kemik üzerinde yarattığı stresler kemik içi implantlardan yüksektir. Kortikal kemikteki en düşük stresleri bar tutucular oluşturmuştur, bunu sırasıyla locator ve ball tutucular izlemiştir. İmplantlar üzerindeki stres değerlerine bakıldığında ball tutucunun daha fazla stres oluşturduğu ve bar tutucuların implantlar arası stres dağılımının daha uygun olduğu gözlenmiştir. Oblik kuvvetler, vertikal kuvvetlerden daha fazla stres yaratmaktadır.